Divan Mersin

Asıl adları Cennet Çöküğü ve Cehennem Çukuru olan ve Silifke ilçesinde, birbirlerine 80 metre mesafede bulunan bu dev mağaralar, sırasıyla 70 ve 128 metre derinliğe sahiptirler. İçbükey duvarları sebebiyle ekipmansız olarak içine girilemeyen Cehennem Çukuru’nu, oluşturulan özel platformdan görebilir, sonsuz gibi gelen ürkütücü manzarasını izleyebilirsiniz. Cennet Çöküğü’ne ise yeşilliklere doğru alçalan ve ağaçların altında adeta kaybolduğunuz bir merdiven yardımıyla inilebilmektedir. Her ne kadar Cehennem Çukuru’na giremeseniz de, Cennet Mağarası’nın tabanındaki serinlik ve yankılarında huzur bulacağınız yer altı sularının sesleri size Cennet’i, geri dönüş yolunun bitmeyen merdivenleri ise Cehennem azabını anımsatabilir.
 

Tarihi M.Ö. 3. yüzyıla dek uzanan bu antik kentin en ilginç özelliği 30 metre derinliğindeki dev bir çöküğün etrafına kurulmuş olmasıdır. Büyüklüğü sebebiyle bu çöküğe farklı medeniyetler tarafından kutsal anlamlar yüklenmiş, bunun sonucunda kentte dini bir merkez olarak varlığını sürdürmüştür. Efsanelere göre zalim kralların suçluları bu çukura atarak aslanlara yem ettiği söylenir, hatta kentin ismi de bununla ilişkili görülür. Ancak, çöküğe inmekte olan merdivenler ve burada yer alan mağaralar, içinin de yerleşim yeri olarak kullanıldığına işaret eder. Çöküğün içindeki kabartmalardan, etrafındaki caddeler, mezarlar ve bazilikalara kadar keşfedilecek çok sayıda tarihî eser vadeden bölge, akustiğinin güzelliği sebebiyle günümüzde etkileyici konserlere ev sahipliği yapmaktadır. 
 

Erdemli ilçesinde, içinde yer aldığı beldeyle aynı adı taşıyan, denizin ortasındaki küçük bir adacıkta inşa edilmiş bu kale; kıyıya 200 metre uzaklıkta, sahildeki bir diğer Orta Çağ kalesi olan Korikos Kalesi’nin karşısında bulunmaktadır. Sekiz kuleyle korunan kale; beldede bulunan su kemerleri, kiliseler, kaya mezarları gibi çok sayıda tarihî eserin en ünlüsüdür. Bizans İmparatorluğu döneminde 1104 yılında inşa edilen kaleyle ilgili efsane, İstanbul’un meşhur Kız Kulesi’nin efsanesine benzer ve prenses kızını kaçınılmaz ölümden korumaya çalışan bir kralı anlatır. Beldenin denizi ve kumsalları da tarihî zenginliğinin gölgesinde kalmayacak kadar etkileyicidir.
 

Bir liman kenti olarak tanınan ve ülkemizin en büyük limanının bulunduğu Mersin, 2011 yılı itibarıyla artık Doğu Akdeniz’deki en büyük marinaya da ev sahipliği yapıyor. Uluslararası yat turizminde Mersin’i bir adım daha öne geçirmek için inşa edilen marina, 1000 yatlık kapasitesi, 3500 m²lik alana yayılan yat kulübü, dünya ve Akdeniz mutfaklarında uzmanlaşmış markaların yer aldığı restoranlar bölgesi ve 2000 kişilik amfi tiyatrosuyla, tarihi binlerce yıla yayılmış Mersin’in modern yüzünü oluşturuyor. Marinada yer alan alışveriş imkânlarıyla keyifli bir öğleden sonra geçirebilir, Akdeniz’in mükemmel manzarasıyla gün batımını izleyebilirsiniz.
 

Dünyanın en ünlü mayın gemisi olarak bilinen Nusrat, 1915 yılında Çanakkale Boğazı’na döşediği 26 mayınla, İngiliz savaş gemilerini sulara gömmüş ve Birinci Dünya Savaşı’nın kaderini değiştirmiştir. 90’lı yıllarda Mersin Limanı’nda batan ve 1999’da gönüllü girişimlerle tekrar su yüzüne çıkarılan bu ikonik gemiyi Tarsus Belediyesi satın alarak müze haline getirmiştir. Nusrat, 2003 yılından bu yana Çanakkale zaferi temasında oluşturulmuş güzel bir parkta sergileniyor. Zaferin 100. Yıl dönümü için 2015 yılında sembolik de olsa sularla tekrar buluşan gemi, tarihin en şaşırtıcı galibiyetlerinden birinin yaşandığı topraklardan yüzlerce kilometre uzaktaki ziyaretçilerine bu galibiyeti hatırlatıyor.
 

Hıristiyanlığın yayılmasında büyük rol oynamış Aziz Paul’un, adına yapılan birçok kiliseden günümüzde tek ayakta kalanı, doğduğu yer olan Tarsus’ta bulunmaktadır. M.S. 11. ila 12. yüzyıllarda inşa edildiği tahmin edilen yapı 1800’lerde önemli bir restorasyon geçirmiştir. Günümüzde ise anıt müze olarak ziyaretçilerini ve hac amacıyla gelen Hıristiyanları ağırlamaktadır. Tarsus doğumlu bu önemli tarihî figürün evi olduğu düşünülen bölgede ise St. Paul Kuyusu yer alır. Suyu Hıristiyanlarca kutsal kabul edilen 1.15 metre çapındaki bu kuyunun civarında yapılan çalışmalarda Aziz Paul’un yaşadığı ev olabilecek yapının duvarları da keşfedilmiştir.
 

Tarsus’un en büyük camisi olan Ulu Cami’nin tarihi, Mersin’le beraber şekillenmiştir. Bulunduğu yerde, 9. yüzyılda Abbasiler tarafından bir cami inşa edilmiş, Bizans işgalinden sonra bu yapı St. Pierre Kilisesi’ne çevrilmiştir. 1579 yılında Osmanlı hükümdarlığında ise aynı konuma, Ramazanoğulları’ndan İbrahim Bey tarafından bugünkü Ulu Cami’nin inşası yapılmıştır. Tek minareli yapı çok yakınındaki Aziz Paul Kilisesi ve caminin eski minare kaidesinden çevrilen Tarsus Saat Kulesi ile birlikte bölgenin tarihî dokusunu tamamlar. Caminin siyah beyaz mermerlerle süslü taç kapısı ve 16 kubbeli avlusu görkemli bir karşılama sunarken, avludaki şadırvandan akan suyun sesi ziyaretçilerine kutsal bir mekânın alçak gönüllü huzurunu hatırlatır.
 

Taşucu'da bulunan Arslan Eyce Amphora Müzesi, Türkiye’deki ilk ve yegane amphora müzesi olma özelliği göteriyor. Müze, iki kulplu gemilerin 3.000 yıllık tarihine ışık tutuyor. Müze koleksiyonunda birçok uygarlığa ait çömlekler de mevcut.